Malawi, waar je je Westerse ego aan de kant moet z
Blijf op de hoogte en volg Tessa
17 Februari 2020 | Zuid-Afrika, Embangweni
Een week geleden begon het avontuur. Samen met Naomi ben ik een week geleden vertrokken naar Embangweni in Malawi. Na een geannuleerde vlucht en 5 uur langer wachten, konden we dan eindelijk vertrekken! Via Oostenrijk, Ethiopië én Congo zijn we in Malawi, Lilongwe beland. Na 1,5 uur hadden we eindelijk ons visum en hadden we onze bagage opgehaald. Hier stond netjes iemand van Edukans ons op te wachten en bracht ons naar onze eerste verblijfplaats: Our Lady of Africa, een soort hostel.
Na een onwennige eerste nacht, waarbij ik niet veel had geslapen werden we al vroeg opgehaald. We moesten namelijk om 7:00 uur met de bus naar Denda (spreekt uit als Djenda) om daar door iemand opgehaald te worden die ons naar Embangweni zou brengen. Van te voren was al wel verteld dat de wegen in Malawi doorgaans niet heel goed zijn. De geasfalteerde wegen zijn wel oké, maar de onverharde wegen…. De man die ons naar Embangweni bracht, moest ongeveer 30 kilometer offroad rijden, dus over onverharde wegen. Nou dat heb ik geweten! Naast dat de weg heel glibberig is dankzij de regenval (het is hier momenteel regenseizoen), kan je er doorgaans niet bepaald harder dan 30-50 km/u rijden omdat je keihard door elkaar wordt geschud.
Bij aankomst in Embangweni zijn we eerst naar de TTC geweest. De TTC is een soort pabo. Op de TTC hebben we kennisgemaakt met de rector van de school en vervolgens gingen we naar de C.D.S.S., de middelbare school waar Naomi en ik ook les gaan geven en gaan wonen. Bij aankomst op de C.D.S.S. waren ze wel op de hoogte dat wij zouden komen. Toen we bij ons huisje aankwamen, bleek deze nog niet helemaal klaar te zijn: er werd nog volop geschilderd en ramen werden nog gemaakt. De oplossing van de directeur van de C.D.S.S was om ons 2 dagen in het Donald Fraser Guest House te laten verblijven, want dan konden ze het huisje voor ons afmaken. Anders dan gepland, maar we hadden nu in ieder geval een bed en een toilet+ douche!
Na de 1e nacht in het Donald Fraser, bleek de stroom uitgevallen te zijn, vanwege de storm die s nachts was. Ahfijn, gelukkig hadden we van Kees-Jan de tip gekregen om een hoofdlampje te kopen, nou die kwam nu dus goed van pas! In het Donald Fraser zijn we goed behandeld en werd er iedere ochtend en avond voor ons eten klaargemaakt. In de middag aten we namelijk op de TTC. Wat ik wel gemerkt heb is dat wanneer je een tijd afspreekt, dat ze hier aan een Afrikaans halfuurtje doen; standaard een halfuur te laat. Bij het Donald Fraser hadden we afgesproken om om 6 uur tee ontbijten, omdat we om half 7 zouden opgehaald. Wij keurig om 6 uur in de dining hall voor ons ontbijt, maar nog geen ontbijt te zien. Om half 7 was het ontbijt er en toen heel snel gegeten omdat we rond die tijd ook opgehaald zouden worden. Althans, dat dachten we….Onze begeleider van de TTC zei dst we om half seven opgehaald zouden worden, maar bedoelde achteraf gezien dat dit half 8 zou zijn. Deze kwesties met de tijd die wordt afgesproken hebben we overigens al wel vaker meegemaakt de afgelopen week. Waar we vandaag (17 februari) achter zijn gekomen is dat de verbale taal in Malawi anders is dan in Nederland. Waar wij half 7 afspreken, zijn we er ook om half 7 en niet een uur later. Nu ik dit weet, verklaart het wel veel waarom we vaak (te) laat werden opgehaald.
Afgelopen vrijdag konden we eindelijk naar ons huisje toe voor de komende maanden. De ramen zaten erin en ook de verf was ondertussen droog. Bij aankomst in het huisje schrok ik wel. Er waren géén meubels, alleen 2 bedden voor Naomi en mij. Dat had ik nou net even niet aan zien komen. Later op de avond kregen we nog 4 schooltafeltjes en 3 plastic stoelen. Opzich is ons huisje best groot; we hebben 3 kamer en een woonkamer, alleen niet gemeubileerd. Een van de kamers is omgetoverd tot inloopkast, waarbij we 2 schooltafeltjes hebben neergezet voor de toiletartikelen. De andere kamer hebben we de eetkamer gemaakt, waar drinken en eten staat. De 3e kamer is dan onze slaapkamer.
Leuk, dat is in het huisje; maar hebben we dan geen toilet en badkamer? Jawel, die hebben we zeker. Alleen is deze niet in het huisje, maar staat het in de tuin. Direct achter het huisje, staat een klein stenen pandje, met daarin de keuken en de douche. De douche is een lege ruimte, waarbij we ons zelf kunnen wassen als we van te voren aangeven dat we zowel warm als koud water willen hebben. Douchen doe je dan door een kopje water over jezelf heen te gooien. Heel wat anders dan ik gewend ben in ieder geval. Daarnaast dus de keuken, waar er gekookt wordt op vuur. Gelukkig hoeven we dat niet zelf te doen, maar is er Edith. Edith is echt een lieve vrouw die voor ons kookt en mee naar de markt gaat als we dat vragen.
Tja, dan het toilet…. Soms heb je niet veel te kiezen en dat betreft hier het toilet. Op het Donald Fraser en de TTC hebben ze net als in Nederland gewoon toiletten, maar niet op de C.D.S.S. We hebben een gat in de grond met een soort U-vorm, wat een toilet moet voorstellen. In eerste instantie zei ik tegen Naomi dat ik écht niet in een gat zou plassen, maarja als je moet dan moet je. Al mijn moed verzameld en dan is het eerste wat je ziet kakkerlakken, gadverdamme!! Zo’n bange schijterd als ik ben, heb ik Naomi geroepen alsof zij het kon oplossen. Ach, het is nu maandag en het wordt steeds minder ongemakkelijk om in een gat in de grond te plassen.
Wat mij verder in de afgelopen week in Embangweni is opgevallen, is dat de Malawianen elkaar altijd groeten. Het is dan ook onbeleefd om niets terug te zeggen. In Nederland is het hallo en daarmee klaar. In Malawi zeg je iemand hallo en dan vraag je hoe het met iemand gaat en vervolgens bedank je diegene. Hierin zit wel een verschil in cultuur. In mijn geval gaat het continu groeten en vragen hoe het gaat nog niet heel soepel, maar de tijd zal het wel leren.
In ieder geval zijn we welkom in de gemeenschap en daar ben ik blij mee! Maar voor nu is het tijd om op de TTC verder aan de gang te gaan
-
17 Februari 2020 - 12:40
Kees-Jan:
Hoi, Ik was zo nieuwsgierig naar je blog dat ik het meteen gelezen heb. Het is allemaal zo herkenbaar! Ik weet precies wat je bedoelt met je WC, het vuur, de meubels enz. Ik heb (nog) een paar tips voor jullie:
- ga af en toe bij Donald Freeser douchen en misschien zelfs slapen. Ik denk niet dat het heel duur zal zijn en misschien kan je wat met de prijs regelen.
- vraag daar en in school of ze nog wat (meer) meubelen voor jullie hebben. Misschien staat er nog wel ergens wat. beslist kapot, maar dan vraag je iemand om het te repareren. Men is daar erg goed in!
- een eigen kok/werkster! Wat een luxe! :-) Je kunt haar ook tips geven wat je wilt eten. Dat moet je wel betalen, maar dan regelt ze beslist verse kip en zo!
- ga snel een keer naar de kerk en bezoek een kerkdienst. Maak snel kennis met de voorganger en bied aan om af en toe met activiteiten of zo te helpen. Daarmee leer je snel veel mensen kennen en daar heb je veel plezier van!
- over enkele dagen ben je aan de wc en douche gewend en vind je het normaal om niet meer iedere dag te douchen maar veel minder vaak. Dat went allemaal echt!
Dan heb ik nog een vraagje: kan je eens in het guesthouse kijken of er nog een foto hangt waar ik ook op sta? Ik ben benieuwd... :-)
Heel veel succes en plezier maar ook sterkte met het wennen aan zo'n andere cultuur! Kees-Jan -
17 Februari 2020 - 12:57
Niene:
Hey Tessa, ik heb echt ontzettend genoten van dit verhaal, heerlijk geschreven! Hoe zit het nu met jullie stage, wanneer gaan jullie echt les geven? Doe de groetjes aan Naomi! Kusjes -
17 Februari 2020 - 12:57
Marieke:
Hé Tessa,
wat leuk om te lezen en wat een gave ervaringen! Wat zal je straks alle luxe weer waarderen in Nederland. Maar jullie hebben in ieder geval een goede start gemaakt en ben benieuwd naar jullie ervaringen straks op de school. Oh ja, en nog een weetje: half seven betekent in de Engelse taal half past seven, en is dus half 8. Daar heb ik me in het begin ook wel eens in vergist :-). En als je twijfelt wat ze bedoelen, herhaal het tijdstip dan, met het woordje past erin, of zeg 6.30 of 7.30? Dan weet je het ook. Groetjes aan Naomi en tot de volgende blog!
Marieke -
17 Februari 2020 - 15:11
Roeland:
Ha Tessa,
je doet het goed hoor! Alles op je af laten komen en er in meegaan. De mensen lijken mij ontzettend vriendelijk en gastvrij, Heel veel plezier en succes de komende week, groeten aan Naomi. -
18 Februari 2020 - 10:02
José :
Hoi lieverd,
Wat onwijs gaaf om te lezen wat jullie meemaken.
Zo trots op jullie tenslotte is het echt wel een cultuurschok.
Ga door met deze positieve instelling en geniet en leer.
Tot je volgende blog.
Hou van jou. -
18 Februari 2020 - 15:53
Rianne:
Hallo Tessa,
Ik had aan Naomi jouw blog adres gevraagd, want je snapt natuurlijk wel dat deze nieuwsgierige moeder alles over jullie wil lezen en ik uiteraard ook heel benieuwd ben naar jouw ervaringen!
Wat schrijf je trouwens leuk, ik verheug me nu al op je volgende blog!
Veel plezier daar samen!
Liefs, Rianne (mams van Naomi)
-
19 Februari 2020 - 21:06
Constance:
Hoi Tessa wat leuk om te lezen,wat jullie allemaal meemaken.Arjan en ik gaan deze blog zeker volgen.groetjes. -
05 Maart 2020 - 13:47
Nienke:
Ha Tessa, wat ontzettend leuk om jullie eerste ervaringen te lezen. Ik ga snel de volgende lezen, want die staat ook al online! Groetjes, Nienke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
